Aleksytymia jest zaburzeniem, czy może raczej niezdolnością, do odczuwania i przeżywania emocji oraz ich wyrażania. Aleksytymik nie rozumie co czuje, nie umie nazwać emocji ani u siebie ani u innych, nie dostrzega ich i nie potrafi zrozumieć. Reakcje fizjologiczne będące wynikiem stanu emocjonalnego, osoba z aleksytymicznym rysem osobowości interpretuje jako reakcję na poziomie ciała na środowisko zewnętrzne. Taka zmniejszona świadomość stanów emocjonalno - poznawczych powoduje duże trudności w funkcjonowaniu w społecznym świecie.
Z tego powodu aleksytymicy powinni poddawać się psychoterapii, która pomoże im zrozumieć emocje oraz nauczy je przeżywać. Jednak psychoterapia aleksytymika jest sprawą niezwykle trudną i skomplikowaną. Po pierwsze - do tej pory nie ma jednoznacznego zrozumienia samego zaburzenia. Nie wiemy czy jest to cecha osobowości czy tez wyjątkowo głęboki mechanizm obronny. W zależności zaś od tego co będzie uznawane za źródło trudności, tak będzie wyglądała psychoterapia. Drugim problemem są niezwykłe problemy w nawiązaniu porozumienia między psychoterapeutą a pacjentem. Rozmowa na temat uczuć z osobą, która ich nie rozpoznaje i nie przeżywa powoduje w efekcie brak wspólnej płaszczyzny komunikacji. Z tego powodu, psychoterapia osób aleksytymicznych często jest nieskuteczna. Brak doświadczenia u psychoterapeuty odbija się tu bowiem nieumiejętnością poprowadzenia psychoterapii takiej osoby.
Jeśli masz pytanie, wątpliwości, jeśli Ty lub bliska Ci osoba miała kontakt z depresją, podziel się z nami swoją opinią, doświadczeniem lub wiedzą. Dziękujemy!