Techniki behawioralno - poznawcze w psychoterapii depresji
http://www.sxc.hu/photo/342734
W leczeniu depresji, poza farmakoterapią, stosuje się również psychoterapię - zarówno indywidualną jak i grupową. W ramach różnorodnych technik stosowanych w psychoterapii depresji, terapeuci o orientacji poznawczo – behawioralnej, stosują techniki związane z pracą nad zachowaniem pacjenta w depresji, które mają doprowadzić do tego, aby pacjent lepiej funkcjonował w otaczającym go środowisku i powoli zdrowiał. Wśród technik behawioralno – poznawczych, stosuje się takie narzędzia jak:
terapia sukcesu czyli stopniowe wyznaczanie zadań osoby w depresji cierpią na brak motywacji do działania, są bierne i przekonane o braku sensu podejmowania aktywności. Często towarzyszy temu poczucie braku skuteczności, braku umiejętności i kompetencji. W ramach psychoterapii, terapeuta wyznacza pacjentom kolejne zadania, których wykonanie sprawdzanie jest na kolejnych sesjach. Terapeuta tak dobiera zadania, aby pacjent mógł je wykonać, a jednocześnie mógł poczuć sukces związany z własnym sprawstwem. W ramach terapii, zadania dla pacjenta stają się coraz trudniejsze i są dla nieco coraz większym wyzwaniem.
rozkład działań (aktywności) osoby z depresją mają tendencję do zaniechiwania jakiejkolwiek aktywności i oddawania się w tym czasie czarnowidztwu. W ramach pracy terapeutycznej, terapeuta, wraz z pacjentem układa mu godzinowy, szczegółowy plan dnia, biorąc pod uwagę te aktywności, które są dla pacjenta jak najbardziej przyjemne. Pacjentowi łatwiej w ten sposób zmusić się do aktywności i działania.
działania pozytywne (przyjemne) Depresja powoduje, że pacjenci odczuwają zmniejszoną przyjemność z wykonywania niektórych działań, które w sytuacji braku choroby byłyby dla nich przyjemne. Niekiedy też pacjenci podświadomie unikają takich czynności, które mogłyby im sprawić przyjemność. Rolą terapeuty jest nakazanie (dość dyrektywne) pacjentowi realizacji przyjemnych dla niego działań. W efekcie pacjent zaczyna odczuwać poprawę swojego nastroju i chętniej angażuje się w kolejne aktywności.
Przy okazji wszystkich technik modyfikujących zachowanie, ważne jest też notowanie i wyłapywanie negatywnych myśli automatycznych, które obniżają poczucie przyjemności z działania i hamują pacjenta. Na terapii pracuje się potem nad wynotowanymi przez pacjenta myślami automatycznymi na temat siebie czy danego zadania.